W języku polskim przymiotnik może stać przed lub za określanym rzeczownikiem. Np. fajna nauczycielka, szkoła podstawowa.

Przymiotnik oznaczający cechę doraźną lub nieistotną z punktu widzenia kategoryzacji stawiamy przed rzeczownikiem, np.

W Warszawie otwarto nowe muzeum. – Dziś jest nowe, ale za kilka lat już takie nie będzie.

Mamy czerwony samochód. – Kolor samochodu jest nieistotny z punktu widzenia kategoryzacji (ponadto zawsze można go przemalować).

Przymiotnik oznaczający cechę trwałą, gatunkową, wyróżniającą dany typ spośród innych stawiamy za rzeczownikiem, np.

Kupiłam cukier trzcinowy.
Parking dla samochodów ciężarowych.

Porównaj:
Mam białego kota.
W zoo otwarto wybieg dla niedźwiedzi białych.

W pierwszym zdaniu kolor kota jest cechą nieistotną z punktu widzenia kategoryzacji. Chodzi o kota domowego, niezależnie od tego, czy jest on biały, czarny czy rudy. W drugim zaś słowo biały oznacza gatunek niedźwiedzia.