Pisownia wyrazów z ę i em, en

Ę należy pisać, gdy:

• występuje na końcu czasownika w 1. os. lp., np. (ja) gotuję, piszę;
• występuje w formach czasu przeszłego przed spółgłoską ł, np. płynęła, zginęła;
• występuje w formach czasu przeszłego przed spółgłoską l, np. płynęli, zginęli;
• występuje na końcu rzeczownika rodzaju żeńskiego w bierniku liczby pojedynczej, np. (widzę) zasłonę, lodówkę;
• wymienia się na ą, np. węże – wąż, zęby – ząb.

Em należy pisać, gdy:

• występuje na końcu czasowników koniugacji III (tzw.-e) w 1. os. lp. , np. (ja) wiem, rozumiem;
• występuje na końcu czasownika w 1. os. lp. rodzaju męskiego w czasie przeszłym, np. chciałem, robiłem;
• występuje na końcu rzeczownika rodzaju męskiego i nijakiego w narzędniku liczby pojedynczej, np. (z) bohaterem, dzieckiem.

Em i en należy pisać:

• w wyrazach rodzimych przed przyrostkami -ka i -ko, np. stajenka, słonko;