Rodzaj rzeczownika

W liczbie pojedynczej wyróżniamy trzy rodzaje rzeczownika:

Rodzaj męski

mają go zazwyczaj istoty (ludzie i zwierzęta) płci męskiej, np. strażak, uczeń, pies
mają go wyrazy nazywające przedmioty i zjawiska, np. wazon, księżyc
wyrazy rodzaju męskiego zazwyczaj kończą się na spółgłoskę, np. policjant, królik, banknot
ale mogą również kończyć się na samogłoskę a, np. mężczyzna, okulista, artysta

Rodzaj żeński

mają go zazwyczaj istoty (ludzie i zwierzęta) płci żeńskiej, np. mama, nauczycielka, lwica
mają go wyrazy nazywające przedmioty i zjawiska, np. klawiatura, łódź
wyrazy rodzaju żeńskiego zazwyczaj kończą się na samogłoskę a lub i, np. babcia, kotka, sprzedawczyni
ale mogą również kończyć się na spółgłoskę, np. miedź, miłość

Rodzaj nijaki

mają go najczęściej istoty (ludzie i zwierzęta) młode, np. niemowlę, szczenię
mają go wyrazy nazywające przedmioty i zjawiska, np. okno, pole, muzeum
wyrazy rodzaju nijakiego zazwyczaj kończą się na o, e/ę lub um, np. biuro, dziecię, technikum

Uwaga! Niektóre rzeczowniki mogą mieć dwa rodzaje, w zależności od znaczenia, np. boa w znaczeniu wąż jest rodzaju męskiego, zaś boa w znaczeniu szal jest rodzaju nijakiego.

Rodzaje w liczbie mnogiej

W liczbie mnogiej wyróżniamy dwa rodzaje:

Rodzaj męskoosobowy – jeśli w grupie ludzi znajduje się mężczyzna, np. studenci, policjanci
Rodzaj niemęskoosobowy – zaliczamy do niego również rzeczowniki, które w liczbie pojedynczej należą do rodzaju męskiego, ale nie odnoszą się do ludzi, np. koty, telefony, mapy, kobiety