Język polski: 2 klasa szkoły średniej

Być może zaskoczy was fakt, że pierwszym człowiekiem, który zakazał konsumpcji konopi, był Napoleon Bonaparte. Stało się to w 1800 roku, gdy nadciągał ze swoim wojskiem do Egiptu. Wówczas Napoleon zarządził, że żołnierze nie mogą pić napoju alkoholowego, który muzułmanie wytwarzali z żeńskich kwiatów roślin zwanych konopiami, ani nie mogą palić haszyszu czy konopnych nasion.

Ten francuski generał poznał psychoaktywne efekty konopi na własnej skórze i nie było to nic przyjemnego. Kiedy 1 lipca 1798 roku wjeżdżał do Aleksandrii, stał się celem ataku jednego z mieszkańców, który strzelił do niego z okna domu, ale chybił. Ochrona Napoleona zatrzymała zamachowca i śledztwo wykazało, że był on pod wpływem wspomnianych środków odurzających.

A ponieważ konsumpcja marihuany była wśród Egipcjan czymś powszechnym, Napoleon robił wszystko, aby jego żołnierze nie znaleźli się pod wpływem tej rośliny.

(Tekst pochodzi ze strony Muy interesante i został zmieniony)

Lot Apollo 13 był siódmym lotem załogowym programu Apollo. Jego celem było doprowadzenie do lądowania trzeciej ludzkiej załogi na powierzchni Księżyca, tym razem w rejonie Fra Mauro. W trakcie lotu doszło jednak do wybuchu jednego ze zbiorników z tlenem, co poważnie uszkodziło moduł serwisowy. Następstwa wybuchu nie tylko przeszkodziły załodze w wypełnieniu celu lotu, ale zagroziły życiu jej członków. Centrum kontroli lotu w Houston musiało w ciągu następnych czterech dni opracować z ogromnym wysiłkiem scenariusze awaryjne, dzięki którym udało się sprowadzić załogę z powrotem na Ziemię. Mimo iż Apollo 13 nie wykonał swojego celu, jego lot przeszedł do legendy. Na motywach tych wydarzeń, które Jim Lovell opisał w swojej książce Lost Moon („Utracony Księżyc”), reżyser Ron Howard nakręcił w 1995 roku film „Apollo 13”, w którym w rolę Jima Lovella wcielił się Tom Hanks.

Rdzawy kolor dryfującego lodu pochodzi zazwyczaj z pigmentów alg morskich. Kiedy na polarne krańce Ziemi świeci słońce, ale lód morski jeszcze nie stopniał, służy on jako swego rodzaju „szklarnia” dla glonów jednokomórkowych (okrzemek) oraz dla dużych skupisk skorupiaków morskich. Najważniejszym z nich jest sześciocentymetrowy kryl antarktyczny (Euphausia superba). Kiedy lód stopnieje, kryl tworzy ogromne ławice, które bezpośrednio lub pośrednio żywią praktycznie wszystkie organizmy w morzach polarnych i na stałym lądzie.

Na lądzie występuje tu tylko 50 gatunków mchów i porostów oraz jedynie 3 rośliny kwitnące. Porosty rosną zaledwie o 1 mm rocznie. Dlatego zabrania się chodzenia po roślinach, ponieważ nawet jeden krok może zniszczyć stuletnią roślinę. Niska produkcja biomasy lądowej nie pozwala na występowanie fauny niezależnej od środowiska morskiego.

(tekst pochodzi z czasopisma Mensa)

Biura podróży przeżywają prawdziwe oblężenie. Rekordowym w historii był rok 2019, jednak rok 2022 ma szansę na poprawę tego rekordu. Jak informują przedstawiciele branży, sprzedaż oferty na rok 2023 idzie równie obiecująco. Jednym z najpopularniejszych celów podróżniczych jest Turcja. W przypadku jednego z biur podróży aż 80 proc. wszystkich rezerwacji dotyczy właśnie tej destynacji. „Na naszą korzyść działa fakt, że wakacje kupowane teraz kosztują mniej niż last minute z minionego lata. Koszty paliwa lotniczego i słaby złoty sprawiły, że nie było praktycznie tanich wyjazdów na ostatnią chwilę, a po takich doświadczeniach klienci zawsze chętniej kupują w przedsprzedaży” – powiedział członek zarządu giełdowego biura Rainbow, Maciej Szczechura.

(źródło: superbiz.se.pl)

Ze względu na ilość substancji leczniczej w jednej tabletce preparat przeznaczony jest dla osób dorosłych i młodzieży powyżej 12 roku życia. Preparat zawierający 200 mg ibuprofenu (Ibalgin 200) jest odpowiedni dla dzieci w wieku 6-12 lat, ibuprofen w zawiesinie przeznaczony jest dla dzieci poniżej 6 roku życia (Ibalgin sus).

I. Zalecane dawkowanie przy bólu i gorączce:

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat zazwyczaj przyjmują 1 tabletkę powlekaną Ibalgin 400 3 razy dziennie, czyli 1 tabletkę powlekaną jednorazowo lub w razie potrzeby, maksymalnie 3 tabletki powlekane dziennie. Odstęp pomiędzy poszczególnymi dawkami powinien wynosić co najmniej 4 godziny.

Jeśli ból lub gorączka podczas leczenia Ibalginem 400 nie ustąpią po 3-5 dniach lub nasilą się, należy skonsultować się z lekarzem w sprawie dalszego leczenia. Nie należy przyjmować produktu dłużej niż przez 7 dni bez konsultacji z lekarzem.

Tabletki powlekane połyka się w całości, popijając odpowiednią ilością płynu. Jeśli w trakcie kuracji wystąpią problemy z trawieniem, lek należy przyjmować wraz z posiłkiem lub popić go mlekiem.

Anton Pawłowicz Czechow urodził się w Rosji w 1860 roku jako jedno z sześciorga dzieci niezamożnego kupca. Ojciec Antona pragnął, aby jego dzieci otrzymały jak najlepsze wykształcenie, jednak gdy Anton miał 16 lat, jego ojciec zbankrutował, a Anton aż do matury zarabiał na życie udzielając korepetycji. W 1879 roku przeniósł się z rodzinnego Taganrogu do Moskwy, aby studiować medycynę. Wtedy zaczął pisać humorystyczne opowiadania, które publikował w różnych periodykach pod pseudonimem Antosza Czechonte. W ten sposób Anton zarabiał nie tylko na siebie, ale także na matkę i młodsze rodzeństwo. Po ukończeniu studiów pracował krótko jako lekarz, a od 1886 roku poświęcił się całkowicie pisaniu. Opowiadania Czechowa są często zwięzłe i posiadają zaskakującą puentę. Potrafią one niejednokrotnie poruszyć czytelnika. W dojrzałych tekstach Czechow starał się uzyskać jak największą obiektywność. Był uważnym obserwatorem i potrafił po mistrzowsku uchwycić szczegół, na podstawie którego ujawniał słabości bohatera, a tym samym całego ówczesnego społeczeństwa. Poza opowiadaniami, z których najsłynniejszym jest „Dama z pieskiem” (1899), Czechow pisał także krótkie sztuki teatralne, w których opisywał banalną codzienność, z powodu której bohaterowie nie mieli dość sił, by urzeczywistnić swoje marzenia. Trudno było mu się jednak z nimi przebić, ponieważ w tych sztukach właściwie nic się nie dzieje, rzeczywisty dramat nie tyle rozgrywa się na scenie, co we wnętrzu bohaterów. Przełomowym momentem było dopiero wystawienie czterech dramatów „Mewa” (1896), „Wujaszek Wania” (1897), „Trzy siostry” (1901) i „Wiśniowy sad” (1904) w reżyserii K. S. Stanisławskiego na scenie Moskiewskiego Teatru Artystycznego. Od tej pory dramaty Czechowa zaczęły być znane na całym świecie. Zmarł na gruźlicę w 1904 roku.