Odmiana polskich i zagranicznych imion i nazwisk

Odmiana nazwisk

Polskich:

1. żeńskich
   • Nie należy odmieniać nazwisk żeńskich zakończonych na spółgłoskę, np. Grzelak.
   • Nazwiska zakończone na -ska, -cka, -owa odmieniamy jak przymiotniki, np. Kowalczykowa – Kowalczykowej – Kowalczykowej – Kowalczykową – Kowalczykową – Kowalczykowej (por. z przymiotnikiem „zdrowa”); Zaleska – Zaleskiej – Zaleskiej itd. (por. z przymiotnikiem niebieska).
   • Inne nazwiska żeńskie zakończone na -a należy odmieniać jak rzeczowniki, które mają podobną końcówkę, np. Bonda – Bondy – Bondzie (por. woda).
2. męskich
   Nazwiska męskie zazwyczaj są odmienne, zarówno te zakończone na spółgłoskę, np. Grzelak – Grzelaka – Grzelakowi – Grzelaka – Grzelakiem – Grzelaku, jak i zakończone na samogłoskę Kowalski – Kowalskiego – Kowalskiemu – Kowalskiego – Kowalskim – Kowalskim.

Zagranicznych:

1. żeńskich
   • Nazwiska zakończone na spółgłoskę są nieodmienne, np. Widziałam Lily Potter, ale Widziałem Jamesa Pottera; Idę z Enolą Holmes, ale Idę z Sherlockiem Holmesem.
   • Nazwiska zakończone na -a, podobnie jak nazwiska polskie, przyjmują odmianę przymiotnika, kiedy są zakończone na -owa, -ska, np. Gottliebova – Gottliebovej; Zełenśka – Zełenśkiej oraz odmianę podobną do innych wyrazów z tą samą końcówką, np. Obama – Obamę.
2. męskich:
   • Nazwiska zakończone na spółgłoskę oraz y, które stoi po samogłosce, odmieniają się jak nazwiska polskie, np. Macron – Macrona – Macronowi – Macrona – Macronem – Macronie lub Disney – Disneya – Disneyowi – Disneyem – Disneyu.
     
   • Nazwiska zakończone na y, które stoi po spółgłosce, odmieniają się jak przymiotniki, ale należy pamiętać o tym, że w D., C. i B. zapisujemy je z apostrofem, np. Exupery – Exupery'ego – Exupery'emu – Exupery'ego – Exuperym – Exuperym.